Styk pomocniczy 1NO + 1NC do Wyłączników silnikowych serii SM1P LOVATO

Norma IEC / EN60947-4-2 wskazuje dwie sekwencje testowe w celu sprawdzenia wydajności zwarciowej:

1. Sekwencja testowa Icu O - t - CO
2. Sekwencja testowa Ics O - t - CO - t - CO

Należy pamiętać, że Icu definiuje się jako znamionową najwyższą zdolność wyłączania zwarć, podczas gdy Ics definiuje się jako znamionową zdolność wyłączania zwarć roboczych. Przedstawiona powyżej sekwencja oznacza:

• O = urządzenie musi przerwać zwarcie z pozycji zamkniętej. Prąd zwarciowy jest wprowadzany przez zewnętrzny siłownik.
• t = czas przerwy między dwoma otwarciami w stanie zwarcia. Norma przewiduje 3 minuty.
• CO = urządzenie jest w stanie otwartym i zamyka zwarcie; dlatego musi natychmiast przerwać prąd.

W praktyce test Icu wymaga dwóch otwarć w stanie zwarcia, podczas gdy test Ics wymaga 3 otwarć w stanie zwarcia. Zabezpieczenie silnika, wyłącznik automatyczny, po teście musi nadal działać prawidłowo. Weźmy praktyczny przykład. Zabezpieczenie silnika SM1P1400 (9... 14A) ma Icu 25kA i Ics 12,5kA. Wyłącznik ochronny silnika w teście Icu otwiera 25kA dwukrotnie, a w teście Ics otwiera 12,5kA trzykrotnie. Test jest przeprowadzany na 2 oddzielnych urządzeniach; jednym wyłączniku ochronnym silnika do testu Icu i drugim do testu Ics. W rzeczywistej instalacji elektrycznej, jeśli ten sam wyłącznik silnikowy jest zaangażowany w zwarcie, wartość prądu przerwanego jest zwykle niższa niż wartość testowana w laboratorium w wyniku impedancji przewodów linii i mocy transformatora poprzedzającego punkt uszkodzenia. Dlatego nie jest łatwo określić, ile "rzeczywistych" zwarć może przerwać wyłącznik ochronny silnika, ponieważ zależy to od warunków systemowych.

Tak, ale należy zastosować prostą sztuczkę w okablowaniu, czyli przepuścić prąd przez trzy fazy wyłącznika ochronnego silnika. W praktyce faza musi przechodzić przez dwa bieguny wyłączników połączonych szeregowo między sobą. W przeciwnym razie wyłącznik ochronny silnika wyłączy się z powodu interwencji termicznej. Wyłączniki ochronne silnika są w rzeczywistości wrażliwe na awarię fazy. Należy pamiętać, że ta sama praktyka musi być również stosowana w przypadku przekaźników termicznych.

Klasa wyzwalania odnosi się do ochrony przed przeciążeniem termicznym zapewnianej przez wyłącznik ochronny silnika. W praktyce oznacza ona szybkość zadziałania zabezpieczenia termicznego. Klasy interwencji są zdefiniowane przez normę IEC / EN60947-4-1, która wskazuje 8 typów: 2, 3, 5, 10A, 10, 20, 30, 40. Najczęściej stosowane są następujące 5: 5, 10A, 10, 20, 30, Najniższe klasy zadziałania odnoszą się do krótszego czasu zadziałania zabezpieczenia termicznego; najwyższe odnoszą się do najdłuższego czasu zadziałania. W przypadku ochrony silników zalecaną klasą jest 10A lub 10; należy pamiętać, że litera A w 10A nie oznacza ampera. Rozważania dotyczące wyłączników ochronnych silnika i przekaźników termicznych.

Kategoria zastosowania wyłącznika automatycznego jest określona w normie produktowej IEC/EN60947-2. Norma ta określa 2 kategorie: A i B. Kategoria A obejmuje wyłączniki bez celowych opóźnień zadziałania w przypadku zwarcia, natomiast kategoria B obejmuje wyłączniki z celowymi opóźnieniami zadziałania gwarantującymi selektywność. Wyłączniki zabezpieczające silnik muszą należeć do kategorii A, ponieważ są przeznaczone do ochrony pojedynczej gałęzi instalacji. W związku z tym nie mogą mieć opóźnień, aby uniknąć interwencji wyłączników nadrzędnych, które chronią duże sekcje systemu. Ogranicza to wyłączenie do pojedynczego obciążenia na linii, na której wystąpiło zwarcie.

Zanik fazy jest stanem awaryjnym, który może spowodować uszkodzenie silnika trójfazowego. Wyłączniki ochronne silnika Lovato serii SM są wrażliwe na zanik fazy i dlatego chronią silnik przed uszkodzeniami spowodowanymi tym stanem. Możliwe są dwie sytuacje: zanik fazy podczas rozruchu silnika i zanik fazy podczas pracy silnika. W pierwszym przypadku silnik zazwyczaj nie może się uruchomić. Pozostając zablokowanym z tylko 2 fazami, osiągany jest bardzo wysoki prąd, więc zabezpieczenie termiczne wyłącznika ochronnego silnika zadziała w bardzo krótkim czasie. W drugim przypadku silnik nadal działa, ale fazy, które pozostają zasilane, będą pobierać prąd, który będzie około 2 razy większy od prądu znamionowego silnika, co w konsekwencji spowoduje przegrzanie i ryzyko poparzenia. Ponadto silnik pracujący tylko z 2 fazami może generować wibracje mechaniczne i w konsekwencji uszkodzenia mechaniczne maszyny. W takich warunkach wyłączniki ochronne silnika zadziałają w ciągu kilkudziesięciu sekund, co jest wystarczającym czasem, aby uniknąć uszkodzeń.

Główną konstrukcyjną różnicą jest siłownik, który jest przyciskiem dla typu SM1P i pokrętłem dla SM1R. Typ SM1P ma mniejsze wymiary, dzięki czemu może być montowany w panelach modułowych. SM1R ma większą zdolność wyłączania i jest wyposażony w pozycję wyzwalania, w której można rozróżnić, czy wyzwolenie nastąpiło z powodu przeciążenia termicznego, czy zwarcia.

Tak, jest to możliwe. Należy jednak wziąć pod uwagę, że występuje większe nagrzewanie zabezpieczenia termicznego (rezystorów i bimetali) w wyniku prądów wirowych generowanych przez harmoniczne i efekt naskórkowości wysokich częstotliwości. Dlatego może być konieczne ustawienie regulacji na prąd nieco wyższy niż prąd pochłaniany przez silnik, aby uniknąć niepożądanych wyzwoleń termicznych. Średnio + 20%. W praktyce, jeśli mamy silnik, który pochłania 10A, nastawnik termiczny wyłącznika ochronnego silnika musi być ustawiony na 12A.